Ο Βασίλης και η γυναίκα του η Ελένη καθαρίζουν το πατάρι και βρίσκουν μια απόδειξη από τον υποδηματοποιό της γειτονιάς τους, για ένα ζευγάρι παπούτσια, που είχαν δώσει για σόλιασμα...
Η ημερομηνία όμως στην απόδειξη ήταν του 1989. Βάλανε τα γέλια και προσπαθούσαν να θυμηθούν ποιος απ τους δυο είχε ξεχάσει να πάρει τα παπούτσια του απ τον τσαγκάρη.
- Λες να τα έχει φυλάξει τα παπούτσια; ρωτάει η Ελένη.
- Μπα, μάλλον απίθανο είναι, μετά από τόσα χρόνια, λέει ο Βασίλης, αλλά αποφασίζει να το ερευνήσει το ζήτημα.
Παίρνει την απόδειξη και γραμμή για τον τσαγκάρη. Με ύφος, σαν να μη συμβαίνει τίποτα, δίνει την απόδειξη στον τσαγκάρη.
- Μισό λεπτό, λέει αυτός, με ύφος σαν να μη συμβαίνει τίποτα. Πρέπει να ψάξω.
Πάει στο πίσω μέρος του μαγαζιού και σε δυο λεπτά επιστρέφει χωρίς τα παπούτσια.
- Εδώ είναι, ανακοινώνει θριαμβευτικά.
- Μπράβο! λέει ο Βασίλης. Ποιος να το πίστευε ότι θα ήταν εδώ, μετά από τόσο καιρό.
- Θα είναι έτοιμα την άλλη Πέμπτη, λέει ο καταστηματάρχης.
Η ημερομηνία όμως στην απόδειξη ήταν του 1989. Βάλανε τα γέλια και προσπαθούσαν να θυμηθούν ποιος απ τους δυο είχε ξεχάσει να πάρει τα παπούτσια του απ τον τσαγκάρη.
- Λες να τα έχει φυλάξει τα παπούτσια; ρωτάει η Ελένη.
- Μπα, μάλλον απίθανο είναι, μετά από τόσα χρόνια, λέει ο Βασίλης, αλλά αποφασίζει να το ερευνήσει το ζήτημα.
Παίρνει την απόδειξη και γραμμή για τον τσαγκάρη. Με ύφος, σαν να μη συμβαίνει τίποτα, δίνει την απόδειξη στον τσαγκάρη.
- Μισό λεπτό, λέει αυτός, με ύφος σαν να μη συμβαίνει τίποτα. Πρέπει να ψάξω.
Πάει στο πίσω μέρος του μαγαζιού και σε δυο λεπτά επιστρέφει χωρίς τα παπούτσια.
- Εδώ είναι, ανακοινώνει θριαμβευτικά.
- Μπράβο! λέει ο Βασίλης. Ποιος να το πίστευε ότι θα ήταν εδώ, μετά από τόσο καιρό.
- Θα είναι έτοιμα την άλλη Πέμπτη, λέει ο καταστηματάρχης.